marquee ~ du contenu défilant

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Duo Reges: constructio interrete. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. At ego quem huic anteponam non audeo dicere;

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Magna laus. Itaque fecimus. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Sed ego in hoc resisto; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tubulo putas dicere? Ut aliquid scire se gaudeant? Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quid est enim aliud esse versutum? Duo Reges: constructio interrete. Istic sum, inquit.

• Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
• Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
• Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. In schola desinis. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Dici enim nihil potest verius. Paria sunt igitur. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nulla erit controversia. Idemne, quod iucunde?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Equidem e Cn. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Odium autem et invidiam facile vitabis. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Etiam beatissimum? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?